Stijn Dhert was een van de grondleggers van het ESF-project. Hij formuleerde de uitdaging bij het begin van het project als volgt:

 Stijn Dhert: maakleerplek (mlp) wi zijn wat het beweert te willen zijn, namelijk een plek waar maken en leren samenkomen. We willen samen zoeken naar antwoorden op diverse maatschappelijke, sociale, economische, ecologische en culturele uitdagingen van vandaag en morgen. Bij mlp willen we ruimte en tijd maken om het ongekende gewoon uit te proberen. We willen samen de toekomst maken. Wij gaan ervanuit dat iedereen kan maken en leren. De vragen van waaruit wij vertrokken, kwamen uit verschillende Leuvense hoeken, bv. onderwijs, cultuur, stadsontwikkeling, economie. We voelden dat er nood was aan een plek om te leren buiten de schoolmuren. Ons onderwijs zit nu nog heel vast in structuren, in curricula, in lessen, in lokalen, in roosters. We zien dat het onderwijs niet altijd is afgestemd op wat werknemers vandaag nodig hebben. We wilden die stolp van het leren afnemen en mensen en organisaties toegang geven tot competenties die je niet altijd in een school kan aanleren. Bijvoorbeeld het tactiele leren bij het onderscheiden van de mogelijkheden van verschillende houtsoorten. Of het ‘samen maken’ in een open atelier met mensen die hun vak beoefenen vanuit liefhebberij en die werken met zowel hoogtechnologische als erg oude of traditionele werktuigen. In veel scholen, en zeker in aso-scholen is dat afwezig. Maar we wilden ook werken aan de STEAM-competenties. Dat zijn de STEM-competenties met de A van ‘arts’ erbij waar het meer toegankelijke, artistieke aan het wetenschappelijke, wiskundige wordt gekoppeld. Dat gaat dan bijvoorbeeld over drones en nieuwe computers. Scholen kunnen niet altijd zelf de nieuwste software en de nieuwste materialen hebben. Dat wilden we op één plek verzamelen in Leuven. In de mlp heeft iedereen toegang tot materiaal, expertise, kennis en kunde die ze op school niet altijd hebben. We zijn er ook van overtuigd dat je onderwijs niet alleen kan organiseren. Een leerkracht alleen kan heel veel met zijn of haar klas maar je moet ook versterking zoeken in andere profielen. Zo kan je leren op meer dan één manier mogelijk maken. Bedrijven vertelden ons dat het interessant zou kunnen zijn om in een soort prototyping lab samenwerkingen uit te testen en expertise te delen. We wilden daarop antwoorden door een observatorium op te zetten, ondersteund door KU Leuven. Een moeilijkheid was dat we nog geen gemeenschappelijke taal gevonden hadden. In gesprekken met betrokkenen struikelden we steeds over onze woorden. Het ging ook om die roltransitie. Hoe maak je van een leraar ook een lerende? Hoe zorg je dat een lerende ook expertise kan inbrengen in een project, in een maakproject of een leerproces? Dat waren onze uitdagingen en vragen.