“In de toekomst wil ik onze werkplaats zien groeien naar een echte community waar mensen plezier hebben met elkaar, zich verbonden voelen en elkaar naar het volgende niveau tillen”, zegt Jose Bokhorst van Robert Walters Groep. “Ik droom van een kantoor waar je niet per se moet aanwezig zijn, maar waar je grààg aanwezig wil zijn.”  De coronacrisis, het grootste thuiswerk-experiment ooit, gaf Jose’s droom over flexibel werken alleen maar een duwtje in de rug.

Wie is Jose Bokhorst?

Jose Bokhorst is de drijvende kracht achter Walters People en wervings- en selectiebureau Robert Walters in Nederland. Als managing director volgt zij als geen ander de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt op, van starters tot 50-plussers. Jose ziet veel heil in werving op competenties en potentieel, en roept werkgevers op om in te zetten op het bijscholen en herscholen van medewerkers om hen te helpen het beste uit zichzelf te halen. Bij Walters People zette zij de Walters People Academy op, een platform waarop werkende uitzendkrachten gratis opleidingen kunnen volgen.

Lang Leven Leren: In maart 2020 moesten we plots met zijn allen gaan thuiswerken? Was u dit al gewoon bij Robert Walters?

Jose Bokhorst: Ik werk al ruim 11 jaar bij Robert Walters. Toen ik jaren geleden zwanger werd, wilde ik graag van thuis uit kunnen inloggen. Dat kwam wel in orde, maar ik herinner me nog dat er werd gezegd: “zodra je weer terugkomt naar kantoor schakelen we dat thuiswerksysteem weer uit.” Dat gebeurde uiteraard niet, maar het geeft maar aan dat thuiswerken destijds nog niet in ons DNA zat. In de daaropvolgende jaren is er veel ten goede veranderd, maar flexibel werken zat nog steeds niet echt in onze bedrijfscultuur. In maart 2020 veranderde alles. Net als iedereen moesten wij noodgedwongen thuis werken. Technisch hadden we weinig zorgen: al onze systemen waren in orde. We hadden al eerder getest of het lukte om iedereen tegelijk te laten inloggen. En aanvankelijk gingen ook de KPI’s (key performance indicators) van onze collega’s omhoog. Mensen wilden bewijzen dat ze thuis minstens zo productief waren als op kantoor. Ook heerste er in die eerste weken een groepsgevoel van: ‘we gaan er met z’n allen voor’.

“De eerste weken van de lockdown heerste er een groepsgevoel van we gaan er met zijn allen voor. Toen het langer duurde, kwam de klap.”

Maar naarmate de situatie langer duurde dan verwacht, kwam de klap. Alles viel terug: de resultaten, de moraal, de motivatie… Voorheen kreeg je energie van een lange werkdag die je afsloot met sushi op kantoor of een drankje in de kroeg. Daar kan een eenzame lange dag met een maaltijd voor de tv natuurlijk niet tegenop. Met het indalen van dat besef, speelde in ons managementteam vooral de vraag: wat voor werkgever willen we zijn?

Wat was het antwoord op deze vraag?

Door de pandemie zijn wij als bedrijf nog meer outputgericht gaan sturen. Dat betekent minder controleren en juist meer ondersteunen. We vroegen ons af hoe wij onze collega’s konden helpen om beter te worden in hun werk en wat ze daarvoor nodig hebben. Maar ook: zorgen dat mensen plezier in hun werk blijven houden, en – heel belangrijk – ondersteunen bij het vinden van een juiste balans tussen werk en privé. Concreet betekende dat onder meer dat collega’s tijdelijk andere functies kregen waar ze zich op dat moment meer comfortabel bij voelden. Bijvoorbeeld even van de verkoop af, of juist wel op verkoop. Ook geven we mensen nu meer ruimte om hun eigen dag in te delen. Werd er voorheen nog wel eens lacherig gedaan als iemand vroeg van kantoor vertrok, dan kunnen mensen hun uren nu inplannen op een manier die voor hun het beste werkt.

Wat is de belangrijkste les die uw organisatie hieruit geleerd heeft?

We hebben geleerd dat je mensen die intrinsiek gemotiveerd zijn los kunt laten en kunt vertrouwen. Dat je hen niet hoeft te sturen op input, maar alleen op kwaliteit. Dat het belangrijk is dat je als organisatie ervoor zorgt dat collega’s zelfs in lastige tijden plezier in hun werk blijven houden. En dat je collega’s het beste assisteert door te vragen naar wat ze nodig hebben om succesvol te zijn, en ze dat te bieden. Wat ikzelf in het begin wel onderschat heb, is de mentale impact die het gedwongen thuiswerken op onze mensen had. Maar ook hoe snel een groepsgevoel verdwijnt wanneer collega’s elkaar niet meer fysiek zien. Recruiters zijn sociale dieren. Zij hebben de spanning nodig die dit beroep met zich meebrengt, de highs en lows, en het contact met mensen.

Wat is Robert Walters en Walters People?

Robert Walters is een internationaal wervings- en selectiebureau, opgericht in 1985 in Londen. Personeelsmanagers wereldwijd, van multinationals maar ook van startups, kloppen bij hen aan om specialisten te vinden voor vaste functies en interimbanen. Walters People is een onderdeel van de Robert Walters Groep en richt zich in Nederland, België, Frankrijk, Spanje en het Verenigd Koninkrijk op het werven van junior kandidaten.